Haai!

Na Denemarken toch maar besloten om mijn blog voort te zetten en af en toe nog eens iets toe te voegen over hoe het gaat met de voorbereidingen op en de co-schappen zelf! Veel leesplezier (hoop ik ;-) )

Groetjes,

Maartje

dinsdag 26 februari 2008

Drukdrukdruk....

Nou ik ben al weer een tijdje op weg in de co-schappen. Al een hele boel gezien en meegemaakt! Kan natuurlijk ook niet anders. Vandaag heb ik bijvoorbeeld een dag op de IC meegelopen! Echt super interessant! Er lagen op dat moment nog maar 5 mensen waarvan er 2 eigenlijk naar de afdeling mochten. Van de andere 3 lagen er nog 2 aan de beademing. Dus dan is het wel interessant om te zien hoe je kan weten hoe je met een patiënt om kan gaan als je hem/haar niks kan vragen. 's Middags was er 2 uur lang een groot overleg. Is wel leuk natuurlijk om een keer te zien, maar na een tijdje toch niet zo heel interessant meer omdat ik nog niet genoeg mee kan praten......Stiekem dus maar even een koffiedip zitten weg te gapen (deze keer gelukkig niet de middag dip weg geknikkebolt, haha dat zou natuurlijk niet erg professioneel overkomen ;-) ). Daarna heb ik op de IC nog mogen assisteren bij een tracheotomie! Dat was wel spannend natuurlijk. Eigenlijk voornamelijk omdat er van tevoren gezegd was dat sommige co's half flauw vallen als ze mee mogen helpen. Maar toen ze bezig waren vond ik het gelukkig erg interessant. Ik heb ook niet heel veel mogen assisteren, een beetje het uitzuigen van de beadembuis die er al in zat en die vast houden. Verder heb ik gekeken dat ze met het aanprikken van de luchtpijp goed zaten, mooi spul die scopen! Daarna is het een kwestie van een steeds dikkere buis erom heen schuiven tot de tube er in kan en dan de tube erin en beademen maar. Daarna was het spannende weer voorbij en hadden ze eigenlijk de hele middag weinig te doen dus ben ik maar naar de co-kamer gegaan om nog het een en ander op te zoeken, hihi.

Intussen heb ik 2 weken kliniek er al op zitten en 1 week poli. En het valt me op dat het soms lastig is om binnen de tijd alle info uit je patiënt te krijgen, haha! Dat gaat natuurlijk wel goed komen met wat training, maar nu doe ik er nog allemaal net iets te lang over.....En krijg ik dus ook nog regelmatig hele verhalen te horen over hondjes van de buren van de tante van de achterneef en daar dan weer de zwager van, maar goed aldoende leert men :-P.....Intussen is mijn artikel ook bijna af (ik had nu even geen inspiratie en dus dacht ik ik zal mijn blog weer eens aanvullen, haha). De presentatie is gegeven en die ging goed, ik kreeg complimenten over mijn goede sheets (maar natuurlijk zijn die goed! Hoest proest kuch, haha). Ik heb er alleen nog geen cijfer voor gehad. Dat komt als het goed is donderdag. Verder heb ik mijn KPA (patiënten voordracht met het plan wat je hebt voor die patiënt) gehad......en gelukkig had ik een 8! Nu hoef ik dat iig niet nog een keer te doen.....Dat geeft weer wat rust.

Verder heb ik mijn arm deze week nog opgeofferd aan de wetenschap! Wij als co's waren gevraagd om bloed af te staan voor een onderzoek van een internist, natuurlijk wilden wij dat wel. Dus wij zouden elkaar allemaal prikken. Bij mij ging er helaas iets mis. Ik werd geprikt door een mede co die nog niet op een echt iemand had geprikt. Na mijn aanwijzing dat ze die naald er toch echt is in moest gaan stoppen (jaja, dat waren mijn zenuwen voor het prikken van bloed) en ze dat daarop ook deed ging het mis. Ze schrok zo van het feit dat die naald er zo makkelijk in ging dat ze hem er meteen weer uithaalde, wat bij mij leide tot een mooie bloeding en nu een blauwe plek van 7 cm, haha. Ik was dus allang blij dat ze dat bij mij deed en niet bij een patiënt. Hoewel bij een patiënt natuurlijk anders is; dan ga je niet eerst met mede-co's het erover hebben dat je het zo eng vindt terwijl de patiënt vol spanning zit te wachten (wat nu wel zo was) en dan heb je ook geen patiënt die verzoekt nu toch maar is op te schieten met die naald (haha, wat ben ik toch ook een slechte oefen patiënt :-P ). Maar goed, de schade valt natuurlijk mee. Mijn arm zit er nog altijd aan en doet het ook gewoon nog ;-). Bij mijzelf gaat prikken overigens heel goed. Ik heb tot nu toe nog niemand misgeprikt. En stiekem vind ik het toch ook wel leuk om te doen (sadist die ik ben, muhahaha). Nu nog infuus leren prikken en een arteriele bloedgas en dan ben ik voorlopig volleerd bloedprikker!

Morgen mag ik de hele dag mee kijken met endoscopiën en coloscopiën. Ik ben benieuwd of er iets interessants bij zit en of ik überhaupt iets ga herkennen. Zo dan ga ik nu mijn artikel even verder fiksen!

Geen opmerkingen: